CDA bezoekt Afvalaanbiedstation

CDA BARENDRECHT BEZOEKT AFVALAANBIEDSTATION

Hoe staat het met de voortgang van de afvalscheiding?

Afgelopen woensdagavond op 27 oktober was er, op initiatief van CDA-Barendrecht, een bezoek aan het afvalaanbiedstation  georganiseerd. Tezamen met enkele medewerkers gaf Nico Mensing, directeur BAR Afvalbeheer, een uitgebreide toelichting over de ins en outs van het Barendrechtse afval. De aanwezigen werden meegenomen in de afval-doelstellingen van Barendrecht, de scheidingscijfers, het vulgraadsysteem van de containers en het klantcontactcentrum.

De doelstelling
Als het gaat om afvalscheiding dan stond Barendrecht niet bovenaan het lijstje van beste presteerders. De rijksoverheid wil de hoeveelheid restafval terugdringen en doet dat door extra belasting te heffen op restafval. In 2050 wil de rijksoverheid dat er 0 kg restafval per inwoner is. Dit is een ambitieuze doelstelling. Voor Barendrecht betekent dit dat er van zowel de burger als de gemeente flink wat extra inspanning wordt verwacht. Is dit onvoldoende, dan betekent dit dat de kosten voor de verwerking van ons afval nog hoger worden. Maar wat wordt er nu van ons verwacht en waar lopen we tegen aan?

Wat kan er nog beter?
Nico Mensing legde uit waarom de medewerking van de burger zo belangrijk is: “Voor de verwerking van restafval moet betaald worden. Het is belangrijk dat er in het restafval geen GFT of papier zit. Op dit moment zien we dat veel keukenafval niet gescheiden wordt en in het restafval terecht komt. Als we meer keukenafval scheiden en in de GFT-bak doen, dan is er minder restafval, dus goedkoper voor de burger. Wat ook gesignaleerd wordt is dat restafval of keukenafval in de papiercontainer terecht komt. Ook dit kost veel extra geld”.
Een rekenvoorbeeld: Gooit een burger een zak rest-of keukenafval in de papiercontainer dan is dat vervuiling van het papier en moet deze verwerkt worden als restafval. Een afgekeurde lading van een vuilnisauto kost al snel €1.500. Dat is belastinggeld en komt uiteindelijk voor rekening van de burger. Zo moet er ook voor honderden vrachtauto’s restafval betaald worden terwijl dit GFT afval is. Omgerekend naar inwoners; we gooien nog steeds 80 kg GFT per persoon per jaar bij het restafval. De kosten daarvan komen bij de inwoners terecht.

Waar blijft ons afval
Op de vraag waarom ons afval zo ver weg wordt verwerkt en of dat niet duurzamer kan gaf Nico aan dat het gaat om service, milieu en kosten. Het is waar dat we ons afval ver weg brengen, maar als dienst zoeken wij de beste mogelijkheid. Als wij het afval nabij onderbrengen dan betalen we de hoofdprijs. In de rekensom kwam Omrin als beste uit de bus en ze zijn innovatief als het om nascheiding gaat. Bovendien rijden hun vrachtauto’s op brandstof die door hun eigen installaties wordt geproduceerd.
Naast alle andere antwoorden op vele verdere vragen over de leging van containers, de route bepaling en illegale stortingen etc was het een zeer verhelderende bijeenkomst over ons Barendrechtse afval!